Прераскажување на лектирата „Втората смена“ од Велко Неделковски

-Во оваа лектира се раскажува за возбудливите доживувања на Николче за време на одморот во Струга.
  Николче живеел во фамилија каде што буквата „Н“ била омилена. Неговиот дедо бил крстен Никола, а по него и неговиот син Никола (кого го викале Коле) кој што бил татко на најмалиот Николче. А на мајката и бабата на Николче не им е важна буквата, неговата баба се вика Марија а неговата мајка-Љупка.
  Еден ден, таткото се вратил од чаршија и на сите им ја кажал радосната вест: Николче бил запишан за летен одмор со своите врсници  и ученици од сите училишта во неговиот крај. Сите биле пресреќни, но бабата и мајката постојано се прашувале дали Николче е доволно возрасен и способен сам да си ги врши должностите - да си ги мие забите навечер, топло да се облекува и да биде уреден. Тој решил со себе да понесе еден дневник во кој ќе запишува се што му се случувало за време на петнаесет-дневниот престој во Струга.
  Во автобусот,кон патот за Струга запознал доста другарчиња и ја запознал тетка Оле - жената која ќе биде одговорна за нив за време на одморот. Тетка Оле била мошне добра жена,  покажувала строгост кон немирните ученици но таа ги сакала сите под еднакво.
  Кога стигнале во хотелот, Николче се запознал со своите „цимери“ со кои петнаесет дена ќе ја дели собата од хотелот. Тоа биле - малиот Цобе, немирните близнаци Бане и Цане кои постојано се задевале еден со друг, Бранко и Костадин - Коце.
  Николче мошне забавно си поминувал на одморот. Секојдневно нуркал, собирал школки, а потоа играл разни игри во дворот на хотелот заедно со своите другари. Еден ден, тој ја запознал Маргарита. Таа била поголема од него цели 2 години, но и без разлика на тоа, тие двајца многу се дружеле. Николче постојано мислел на Маргарита, еднаш,без размисување се нурнал во Охридското езеро и барал морска ѕвезда за да и ја подари. Не бил сигурен, но полека Маргарита почнала да му се допаѓа. Но работите не се одвиваат секогаш по планираното.
  Коце и Маргарита се засакале. Маргарита му е сега девојка..
Полека, деновите изминувале, Николче некогаш тажел,некогаш со игрите и заборавал на Маргарита..
  Дојде денот кога требало да си заминат дома, скоро сите девојчиња во автобусот почнале да плачат бидејќи на оваа авантура и се наближил крајот.
  Николче си дошол дома, радосен дека повторно ќе спие на својот кревет, на својата зелена перница, повторно ќе се капи во својата када..
  Започнал да игра шах со дедо му, но мислите далеку му летале..Мислел на Маргарита, неговата Марга..
  Ах,до кога ли Николче би ја памтел својата прва љубов...?